Hümeyra Zeynep ve Minik Kardeşi

Hümeyra Zeynep sevimli bir kardeşimiz. Bir gün annesi ona bir kardeşi olacağını söyledi. Hümeyra önce şaşırdı ama sonra çok sevindi. Komşularının minik bebeğini her gördüğünde annesine, "anneciğim benim de bir kardeşim olsaydı" dediğini hatırladı.

Hatta bir gün komşu teyzesi, işi olduğu için bebeğini onlara bırakmıştı ve annesiyle birlikte Hümeyra da onunla ilgilenmişti. O gece yatağına yattığında bir kardeşi olması için Allah'a dua etmişti. İşte şimdi Allah duasını kabul etmiş, annesi ona bir kardeş müjdelemişti.

Aradan aylar geçti ve bir gece Hümeyra'nın kardeşi doğdu. Ertesi gün Hümeyra anneannesiyle birlikte hastaneye annesini ve bebeği görmeye gitti.

Hümeyra kardeşini görür görmez hafif bir çığlık attı. Allah'ım bu ne tatlı bir şeydi. Gözleri yarı aralık, kendisini şaşkınlıkla izleyen ablasına bakıyordu. Hümeyra, "yoksa benim ablası olduğumu anladı mı?" diye sordu. Annesi, babası ve anneannesi hep birlikte güldüler.

Hümeyra dokunmak için bebeğin başına elini uzattığında anneannesi, "Hümeyra'cığım başına pek dokunma yavrum" dedi. Sebebini sorunca Hümeyra'ya cevap verdi: "Önce ellerini lavaboda güzelce sabunla yıka ve sonra buraya gel anlatayım yavrum."

Ellerini yıkadıktan sonra Hümeyra anneannesinin yanına gelip oturdu. Anneannesi, "bebekler çabuk hastalanırlar, o yüzden ellerini yıkamanı istedim. Ellerinde mikrop olabilir biliyorsun, dışarıdan geldin" dedi. "Ama başını ellemeni istemememin bir sebebi daha var. Bebeklerin başındaki kemikleri hem yumuşaktır hem de aralarında açıklık vardır. Bak sana göstereyim" deyip yerinden kalktı. Bebeğin yatağına yaklaştılar. Anneannesi onun elini tutup, kardeşinin başındaki kemiklere dokundurdu.

Hümeyra, "aa, gerçekten aralıklı, neden ki anneanneciğim?" diye sordu. O sırada içeriye doktor girdi. Hümeyra'nın sorusunu o da duymuştu.

"Ben cevap vereyim sana küçük ablacığım" dedi gülerek. "Kemiklerin arasındaki o esnek kısımlara bıngıldak denir. Bebeğin kafa kemiklerinin, ayrık ve yumuşak olması, beyninin büyümesine imkan sağlar. Beyin bütün vücudumuzu idare eden çok önemli bir organımız. Belli bir büyüklüğe ulaşana kadar büyümesi gerekir. Beyin büyüdükçe bu eklem yerleri ve bıngıldak yumuşak olduğu için kafatası büyümesi de mümkün olur. Ama bıngıldaklar olmasa, kafatası kemikleri büyüyemeyeceği için beyin de küçük kalır." dedi ve "anladın mı ablacığım?" diye sordu.

"Evet anladım doktor amca, teşekkür ederim size. Ama bu kemikler ne zaman birleşir ki?" dedi merakla Hümeyra. Doktor, "1 buçuk yaşına kadar hepsi kapanır. Bebeğin başına dokunmanın da bir zararı yok, nedense öyle biliniyor. Siz sadece sert bir darbe almamasına dikkat edin" diye ekledi.

Hümeyra iki gece anneannesiyle birlikte kaldı. Üçüncü gün annesi ve kardeşi hastaneden evlerine döndüler. Hümeyra kardeşine çok güzel ablalık yapıyor. Biraz büyüyüp, kendisiyle oynayacağı günü bekliyor.